First weeks in China
Door: Marlinde & Mark
Blijf op de hoogte en volg Marlinde & Co
09 Oktober 2009 | China, Peking
**** FOR ENGLISH SCROLL DOWN ****
Ni Hao everyone,
Waar waren we gebleven, op naar China.. Een reis van 41 uur stond ons te wachten via Londen en Kuala Lumpur met Air Asia. Maar goed, ik ben fan.. groot fan van Air Asia. Van die leuke dingetjes die door het gangpad lopen. En altijd een smile van oor tot oor. Waar ik niet zo fan van was, was het feit dat je alleen in Maleis geld en in $ kon betalen. En dat hadden we nou net niet op zak. De Air Asia tickets zijn dirt-cheap, maar je moet voor alles betalen, including drankjes. Daar zit je dan op een vlucht van 13,5 uur (is dat trouwens niet Xtreem lang voor London-KL?) zonder water.. Paniek!
Maar goed, we hebben het overleefd en na 41 uur kwamen we dan eindelijk aan in Guilin, China. De grootste stad bij ons in de buurt! Ons eerste contact met een Chinees was de taxi chauffeur (ze hebben hier vrouwelijke taxi-chauffeurs, wat ik nog nooit heb gezien in Azie) en let me tell you.. dat was echt een krengetje.. toen ze ons er bij het hotel had uitgegooid ging ze er met gierende banden vandoor met Co z'n jas.. Welcome to China!
China.. dit is het nou.. hier gaan we de komende tijd wonen! Zoveel indrukken.. South-East Asia ken ik op m'n duimpje, maar China is toch een ander verhaal. Zoveel winkeltjes, waarvan je niet weet wat ze nou precies verkopen.. zoveel eten in de supermarkten waarvan je niet wat het is, zoveel chinese tekens overal waarvan je niet wat ze betekenen.. Zoveel vraagtekens overal..
Na een petite slaapje toch maar de stad verkennen.. Heeft een van jullie wel eens met een chinese kaart geprobeerd de weg te vinden? Co en ik gingen op een gegeven moment maar de stokjes in de chinese caracters tellen, en kijken of het aantal stokjes overeen kwam met de stokjes op het straatnamen bordje.. mm what a way!
Maar goed, waar iedereen nieuwsgierig naar is.. Onze eerste maaltijd.. op zoek naar iets eetbaars, liefst ook definieerbaar.. wat gaat het in godsnaam worden?! Op een gegeven moment hadden we onze zoektocht bijna opgegeven tot de engelen begonnen te zingen. In m'n ooghoek zag ik een bord wat verdacht veel leek op de gele, wat zeg ik.. Gouden M.. Daarbij moet ik zeggen dat dat extreem knap is in een land als China waar ze denk ik het wereldrecord neon lichten en borden per m2 hebben.. Maar goed, voor MacDonalds borden hebben zowel Co als ik een extra zintuig.. Alles om ons heen werd vergeten, en we hadden nog maar 1 doel.. zo snel mogelijk voor die counter staan.. Dames en heren, mijn eerste meal in China was.. 'een quarter pounder menu supersize en een xtra cheeseburger'.. trots?!
Ons eerste Chinese biertje werd genuttigd aan de rivier die echt onwijs mooi verlicht was (verlichten kunnen ze hier wel).. tres romantisch!
De volgende dag dus op weg naar de Giggling Tree.. iiieeeeee.. Echt super spannend natuurlijk! Al maanden heb je contact met de owners, en om dan ineens oog-in-oog te staan is echt heel bizar, maar superleuk! Het guesthouse voldoet echt aan alle verwachtingen. We hadden het natuurlijk ook op tv gezien, en in het echt is het nog mooier en de binnenplaats is echt supergezellig! But first things first.. natuurlijk eerst de staff leren kennen.. Dat was nog een hele opgave! De eerste dagen liepen we als nerd en nerd met ons notitie-boekje met namen door het guesthouse. Er is hier momenteel ongeveer 20 man staff werkzaam.. gelukkig hebben ze in de loop der jaren bijna allemaal Engelse Nicknames gekregen.. Thank god for that! En de schoonmakers noemen we gewoon Ayi 1 - Ayi 2 - Ayi 3 etc.. Maar goed, dan moet je nog weten wie wie is natuurlijk! Dan heb je weer de afwas - ayi etc..
Eigenlijk zijn we na 1 nachtje slapen meteen aan de slag gegaan. De basis dingen doen we nu allemaal zelf, maar je komt natuurlijk elke dag weer dingen tegen die je nog niet weet! Handig dat we aan het eind van de maand zijn begonnen, want nu hebben we meteen kunnen meekijken hoe de maandelijkse afspraak met de accountant gaat, lonen uitbetalen, de nieuwe roosters die uitkomen etc! Straks moeten we dit allemaal zelf doen natuurlijk, met een tolk erbij ;-) We leren echt super veel, waaronder dus echt het personeel aansturen, want dat is wel nodig hier. Chinezen kunnen hard werken, maar ze hebben echt een schop onder hun kont nodig en instructies.. Uit zichzelf zien ze het werk niet..
Karst en Paulien (de eigenaren) zijn al een paar dagen weggeweest, en toen hebben wij de boel al moeten runnen! De eerste dag werden we natuurlijk flink uitgetest door het personeel, maar Co en ik hadden dit allebei wel verwacht. Je komt daar natuurlijk vanuit het niets aanwaaien als de nieuwe managers, dus de eerste dag moesten we echt op onze strepen staan en streng zijn. Zowel Co als ik moet hier aan wennen, maar tot nu toe gaat alles goed. Het zijn echt allemaal schatten, maar er is natuurlijk een ONWIJS cultuurverschil. Een stuk meer dan in Thailand, waar ik eerder heb gewerkt.
Een paar dagen geleden hadden we een feest lunch omdat iemand jarig was en toen heb ik bewonderend toegekeken hoe al het personeel de taart weghakte met stokjes. Echt geniaal! We lunchen en dineren bijna altijd met z'n allen, dus Marlinde eet hier 2 keer per dag rijst, en ik moet zeggen, Chinees eten is eigenlijk best lekker! Wat minder lekker is, is de manier waarop ze hier eten! Smakken, wat zeg ik.. Smakken met een hoofdletter S! Echt vreselijk.. en als we Chinese gasten aan tafel hebben, blazen ze gerust hun boer uit in je gezicht! Ik ben bang dat we hier nooit aan zullen wennen.. Ik weet nu al naast wie ik wel en niet moet zitten tijdens het eten, haha!
Hond heb ik trouwens nog niet gegeten.. Maar toen ik iemand van de staff vroeg, wat voor hond er dan gegeten wordt, was het antwoord heel simpel.. Oh NO Malinda .. we have 1 dog.. eating dog! Lekker makkelijk, haha!
Helaas ben ik ook nog goed ziek geweest. Werkdag 3 was nog niet begonnen of ik was al 4 keer over mijn nek gegaan voordat mijn wekker ging.. Aiaiai.. Een slok water kon ik nog geen 4 minuten binnen houden. Er was nog een andere gast ziek en de Dokter zou voor haar langskomen. Co heeft de dokter daarna meteen naar mij doorgestuurd, en nog geen 20 minuten later zaten er overal naalden in mijn lichaam. Acupunctuur! Zo gaat dat hier in China.. niks geen medicijnen, gewoon die naalden erin! Toen net alle naalden goed zaten, moest ik weer overgeven,, mooie timing! dus Dr. Lily moest binnen een paar seconden alle naalden uit me trekken! Echt een hel was het.. De tweede sessie ging wel goed, en daarna heb ik niet meer overgegeven.. Toch bizar he.. Voortaan ga ik hier maar eerst acupunctuur proberen, maar een lekker gevoel is het niet! Co heeft me de volgende dag laten zien hoe diep de naalden in mijn buik en benen zaten.. iiieeee, wat een giller!
Maar al met al zijn we super positief over China! Het is gewoon echt unique, net als Cuba in a way.. China is trouwens denk ik het land met de meest harde bedden (niet fijn) en de meest kromme oude mensen die er zijn.. Er loopt hier 1 man rond, die LETTERLIJK met z'n neus op de grond loopt, echt.. je weet niet wat je ziet!
Heel veel liefs vanuit Aishanmen..
Marlinde xoxo
******** English ********
Ni Hao everybody!
After two weeks of China I guess it's about time for a little expose on our life here in the far east.. It took us about 40 hours to get to China from Holland. Our trip went from Holland to Stansted to Kuala Lumpur to Guilin, China.. Seeing as we were preparing to spend a long time in China we wanted every last chance to eat some good old western food.. We had a steak and Guiness pie in London, Mexican food and burgers in K.L. Once we got to Guilin we headed off to our pre-booked 4 star hotel complete with cigar smell, cockroaches and a stained carpet (apparently not out of the ordinary here in China). After a short nap (40 hours of travel and jetlag) we headed off into town for our first meal. The city isn't too touristy, so we went looking for anything that would vaguely resemble something we had eaten before.. The problem is that there is NO english anywhere; everywhere you look you see Chinese signs. Anyway, for some strange reason I had in my mind that there were no McDonald's in China (I had visited my good friends with the golden arches many a time prior to departure - at least 5 times in the final week before leaving hehe).. Well boy was I wrong: there we are walking through Guillin and behold: That one symbol that puts a huge smile on my face: the yellow M.... I guess I no longer have to tell you guys where we went for dinner.
The next day we headed from Guilin to Yangshuo, the nearest town to the small village where we are. The Chinese call Yangshuo a small town, so when I asked how many people live there, I was surprised to hear that 350,000 people live there!! turns out that the Chinese don't have quite the same criteria as us. Next we took a taxi to the Giggling Tree, our home for the next 6 months. It's in Aishanmen, a little village (really little this time - not thousands of people or anything) about 5 km outside of Yangshuo. Here we met the owners for the first time.. They're really cool and their place is absolutly breathtaking!! It's right in the middle of ricefields surrounded by mountains. After meeting the owners we were introduced to the staff.. Luckily most of them have english nicknames, but we still had to memorize 20 names.Well, actually we only had to memorise 16 names, because the cleaning ladies are refered to as Ayi 1, Ayi 2, Ayi 3 and dishwash Ayi..
The next day we started work. The first couple of days were mostly observing and taking notes. From then on we started doing more and more ourselves.. There are so many things to take into account here, from administrative work to socialising with the guests to fixing bronken water pumps etc etc etc.. Most of the people you have to deal with are local village people who speak no English whatsoever. Luckily some of the staff speak english (in varing degrees, but there are a couple of ones who can help with translating etc). Even most of the city people don't really speak any English. The last two weeks have been really great! We are learning loads, getting the hang of everything and finding our place here. The first week was fully booked which was utter chaos and after that we experienced something the Giggling Tree had never before had to deal with: watershortage.. We've had huge problems with the water levels here (we are in the midst of the dryest period in China for over 50 years) which led to some crises (they've all been sorted out now). Karst and Paulien (the owners) have also left a couple of times, leaving us in charge. We were very curious how the staff would react to us in the absence of The owners and they really tested us but in the end all was well.
Unfortunately after two days of work, Marlinde fell ill. She couldn't keep anything in (even water) and had a pretty high fever. After trying some ginger tea (yuck) we asked the doctor (doctor Lilly) to stop by. She came by and after about 2 minutes marlinde was a human pincusion! Welcome to acupuncture! As sceptical as I am regarding alternative therapy, I must say that before the insertion of all those needles, Mar couldn't keep anything inside. As soon as dr Lilly was done with the acupuncture Mar felt better and didn't throw up once after.
The cultural differences are hilarious and sometimes frustrating. The Chinese assume that everyone speaks chinese (Mandarin) and are often surprised when you do your best to make them understand you have no fucking clue what they are saying.. When they finally get that you don't understand them, all they do is speak slower and louder. This is really very funny to experience, but unfortunately it doesn't really get you any further.. When there is still no progress they just get someone else to repeat what they just said in an even slower and louder manner.. They also eat Everything with chopsticks. One of the girls here had a birthday and there was one of those whipped creamy cakes which everybody started eating with their chopsticks.. how bizar. The worst part is the LOUD eating with open mouth. It doesn't have anything at all to do with sophistication or upbringing: everybody slurps and makes the most horrific noises when eating! Lunch and dinner is eaten together with Karst and Paulien and all the staff members. If you like Chinese food you'd be in heaven! We have about 6 or 7 different dishes each time and hardly ever eat the same. Marlinde has even finally gotten the hang of chopsticks (you'd think 9 months in Thailand would have sufficed). Luckily the spitting and burping is not as extreme as I had feared, spitting was outlawed because of SARS and the burping is not bad at all. Needless to say, just the other day one of the well-makers (we're having another well built because of the water shortage) burped in my face (not intentionally) which was pretty rank.. Another bizar difference is the manner in which the Chinese will take your picture. When we visited Yangshuo we made the mistake of sitting outside the main street - people would just stand 1 meter away from us and take 5 or 6 pictures!!
All in all China is absolutely terrific so far!! It’s really different to the rest of Asia, but really worth the visit (for all of you who are wondering where to spend your holidays).. Take care everyone and we’ll be in touch!
xx
Beer Diary:
As most of you will remember from our previous trip, we had a beer diary.. Unfortunately for the diary we are going to be in the same country for 6 months, so this means that there isn’t that much beer to comment on.. For this reason I have limited myself to just two beers so far: Liquan and Liquan Ice..
Liquan: 7,5: The local beer here is also referred to as Liq (pronounced “litch”). It’s a decent beer which tastes great after a hard days work. The taste is nothing to write home about but has a nice hoppyness to it and doesn’t get boring after two (this could have something to do with the fact that they come in 590 ml bottles)
Liquan Ice: 7,5: Marlinde prefers this one and I prefer Liquan (therefore we have comprimised and given both beers a 7,5). It is a lighter beer with a crispier taste and more bubbles. Not at all bad though.
Ni Hao everyone,
Waar waren we gebleven, op naar China.. Een reis van 41 uur stond ons te wachten via Londen en Kuala Lumpur met Air Asia. Maar goed, ik ben fan.. groot fan van Air Asia. Van die leuke dingetjes die door het gangpad lopen. En altijd een smile van oor tot oor. Waar ik niet zo fan van was, was het feit dat je alleen in Maleis geld en in $ kon betalen. En dat hadden we nou net niet op zak. De Air Asia tickets zijn dirt-cheap, maar je moet voor alles betalen, including drankjes. Daar zit je dan op een vlucht van 13,5 uur (is dat trouwens niet Xtreem lang voor London-KL?) zonder water.. Paniek!
Maar goed, we hebben het overleefd en na 41 uur kwamen we dan eindelijk aan in Guilin, China. De grootste stad bij ons in de buurt! Ons eerste contact met een Chinees was de taxi chauffeur (ze hebben hier vrouwelijke taxi-chauffeurs, wat ik nog nooit heb gezien in Azie) en let me tell you.. dat was echt een krengetje.. toen ze ons er bij het hotel had uitgegooid ging ze er met gierende banden vandoor met Co z'n jas.. Welcome to China!
China.. dit is het nou.. hier gaan we de komende tijd wonen! Zoveel indrukken.. South-East Asia ken ik op m'n duimpje, maar China is toch een ander verhaal. Zoveel winkeltjes, waarvan je niet weet wat ze nou precies verkopen.. zoveel eten in de supermarkten waarvan je niet wat het is, zoveel chinese tekens overal waarvan je niet wat ze betekenen.. Zoveel vraagtekens overal..
Na een petite slaapje toch maar de stad verkennen.. Heeft een van jullie wel eens met een chinese kaart geprobeerd de weg te vinden? Co en ik gingen op een gegeven moment maar de stokjes in de chinese caracters tellen, en kijken of het aantal stokjes overeen kwam met de stokjes op het straatnamen bordje.. mm what a way!
Maar goed, waar iedereen nieuwsgierig naar is.. Onze eerste maaltijd.. op zoek naar iets eetbaars, liefst ook definieerbaar.. wat gaat het in godsnaam worden?! Op een gegeven moment hadden we onze zoektocht bijna opgegeven tot de engelen begonnen te zingen. In m'n ooghoek zag ik een bord wat verdacht veel leek op de gele, wat zeg ik.. Gouden M.. Daarbij moet ik zeggen dat dat extreem knap is in een land als China waar ze denk ik het wereldrecord neon lichten en borden per m2 hebben.. Maar goed, voor MacDonalds borden hebben zowel Co als ik een extra zintuig.. Alles om ons heen werd vergeten, en we hadden nog maar 1 doel.. zo snel mogelijk voor die counter staan.. Dames en heren, mijn eerste meal in China was.. 'een quarter pounder menu supersize en een xtra cheeseburger'.. trots?!
Ons eerste Chinese biertje werd genuttigd aan de rivier die echt onwijs mooi verlicht was (verlichten kunnen ze hier wel).. tres romantisch!
De volgende dag dus op weg naar de Giggling Tree.. iiieeeeee.. Echt super spannend natuurlijk! Al maanden heb je contact met de owners, en om dan ineens oog-in-oog te staan is echt heel bizar, maar superleuk! Het guesthouse voldoet echt aan alle verwachtingen. We hadden het natuurlijk ook op tv gezien, en in het echt is het nog mooier en de binnenplaats is echt supergezellig! But first things first.. natuurlijk eerst de staff leren kennen.. Dat was nog een hele opgave! De eerste dagen liepen we als nerd en nerd met ons notitie-boekje met namen door het guesthouse. Er is hier momenteel ongeveer 20 man staff werkzaam.. gelukkig hebben ze in de loop der jaren bijna allemaal Engelse Nicknames gekregen.. Thank god for that! En de schoonmakers noemen we gewoon Ayi 1 - Ayi 2 - Ayi 3 etc.. Maar goed, dan moet je nog weten wie wie is natuurlijk! Dan heb je weer de afwas - ayi etc..
Eigenlijk zijn we na 1 nachtje slapen meteen aan de slag gegaan. De basis dingen doen we nu allemaal zelf, maar je komt natuurlijk elke dag weer dingen tegen die je nog niet weet! Handig dat we aan het eind van de maand zijn begonnen, want nu hebben we meteen kunnen meekijken hoe de maandelijkse afspraak met de accountant gaat, lonen uitbetalen, de nieuwe roosters die uitkomen etc! Straks moeten we dit allemaal zelf doen natuurlijk, met een tolk erbij ;-) We leren echt super veel, waaronder dus echt het personeel aansturen, want dat is wel nodig hier. Chinezen kunnen hard werken, maar ze hebben echt een schop onder hun kont nodig en instructies.. Uit zichzelf zien ze het werk niet..
Karst en Paulien (de eigenaren) zijn al een paar dagen weggeweest, en toen hebben wij de boel al moeten runnen! De eerste dag werden we natuurlijk flink uitgetest door het personeel, maar Co en ik hadden dit allebei wel verwacht. Je komt daar natuurlijk vanuit het niets aanwaaien als de nieuwe managers, dus de eerste dag moesten we echt op onze strepen staan en streng zijn. Zowel Co als ik moet hier aan wennen, maar tot nu toe gaat alles goed. Het zijn echt allemaal schatten, maar er is natuurlijk een ONWIJS cultuurverschil. Een stuk meer dan in Thailand, waar ik eerder heb gewerkt.
Een paar dagen geleden hadden we een feest lunch omdat iemand jarig was en toen heb ik bewonderend toegekeken hoe al het personeel de taart weghakte met stokjes. Echt geniaal! We lunchen en dineren bijna altijd met z'n allen, dus Marlinde eet hier 2 keer per dag rijst, en ik moet zeggen, Chinees eten is eigenlijk best lekker! Wat minder lekker is, is de manier waarop ze hier eten! Smakken, wat zeg ik.. Smakken met een hoofdletter S! Echt vreselijk.. en als we Chinese gasten aan tafel hebben, blazen ze gerust hun boer uit in je gezicht! Ik ben bang dat we hier nooit aan zullen wennen.. Ik weet nu al naast wie ik wel en niet moet zitten tijdens het eten, haha!
Hond heb ik trouwens nog niet gegeten.. Maar toen ik iemand van de staff vroeg, wat voor hond er dan gegeten wordt, was het antwoord heel simpel.. Oh NO Malinda .. we have 1 dog.. eating dog! Lekker makkelijk, haha!
Helaas ben ik ook nog goed ziek geweest. Werkdag 3 was nog niet begonnen of ik was al 4 keer over mijn nek gegaan voordat mijn wekker ging.. Aiaiai.. Een slok water kon ik nog geen 4 minuten binnen houden. Er was nog een andere gast ziek en de Dokter zou voor haar langskomen. Co heeft de dokter daarna meteen naar mij doorgestuurd, en nog geen 20 minuten later zaten er overal naalden in mijn lichaam. Acupunctuur! Zo gaat dat hier in China.. niks geen medicijnen, gewoon die naalden erin! Toen net alle naalden goed zaten, moest ik weer overgeven,, mooie timing! dus Dr. Lily moest binnen een paar seconden alle naalden uit me trekken! Echt een hel was het.. De tweede sessie ging wel goed, en daarna heb ik niet meer overgegeven.. Toch bizar he.. Voortaan ga ik hier maar eerst acupunctuur proberen, maar een lekker gevoel is het niet! Co heeft me de volgende dag laten zien hoe diep de naalden in mijn buik en benen zaten.. iiieeee, wat een giller!
Maar al met al zijn we super positief over China! Het is gewoon echt unique, net als Cuba in a way.. China is trouwens denk ik het land met de meest harde bedden (niet fijn) en de meest kromme oude mensen die er zijn.. Er loopt hier 1 man rond, die LETTERLIJK met z'n neus op de grond loopt, echt.. je weet niet wat je ziet!
Heel veel liefs vanuit Aishanmen..
Marlinde xoxo
******** English ********
Ni Hao everybody!
After two weeks of China I guess it's about time for a little expose on our life here in the far east.. It took us about 40 hours to get to China from Holland. Our trip went from Holland to Stansted to Kuala Lumpur to Guilin, China.. Seeing as we were preparing to spend a long time in China we wanted every last chance to eat some good old western food.. We had a steak and Guiness pie in London, Mexican food and burgers in K.L. Once we got to Guilin we headed off to our pre-booked 4 star hotel complete with cigar smell, cockroaches and a stained carpet (apparently not out of the ordinary here in China). After a short nap (40 hours of travel and jetlag) we headed off into town for our first meal. The city isn't too touristy, so we went looking for anything that would vaguely resemble something we had eaten before.. The problem is that there is NO english anywhere; everywhere you look you see Chinese signs. Anyway, for some strange reason I had in my mind that there were no McDonald's in China (I had visited my good friends with the golden arches many a time prior to departure - at least 5 times in the final week before leaving hehe).. Well boy was I wrong: there we are walking through Guillin and behold: That one symbol that puts a huge smile on my face: the yellow M.... I guess I no longer have to tell you guys where we went for dinner.
The next day we headed from Guilin to Yangshuo, the nearest town to the small village where we are. The Chinese call Yangshuo a small town, so when I asked how many people live there, I was surprised to hear that 350,000 people live there!! turns out that the Chinese don't have quite the same criteria as us. Next we took a taxi to the Giggling Tree, our home for the next 6 months. It's in Aishanmen, a little village (really little this time - not thousands of people or anything) about 5 km outside of Yangshuo. Here we met the owners for the first time.. They're really cool and their place is absolutly breathtaking!! It's right in the middle of ricefields surrounded by mountains. After meeting the owners we were introduced to the staff.. Luckily most of them have english nicknames, but we still had to memorize 20 names.Well, actually we only had to memorise 16 names, because the cleaning ladies are refered to as Ayi 1, Ayi 2, Ayi 3 and dishwash Ayi..
The next day we started work. The first couple of days were mostly observing and taking notes. From then on we started doing more and more ourselves.. There are so many things to take into account here, from administrative work to socialising with the guests to fixing bronken water pumps etc etc etc.. Most of the people you have to deal with are local village people who speak no English whatsoever. Luckily some of the staff speak english (in varing degrees, but there are a couple of ones who can help with translating etc). Even most of the city people don't really speak any English. The last two weeks have been really great! We are learning loads, getting the hang of everything and finding our place here. The first week was fully booked which was utter chaos and after that we experienced something the Giggling Tree had never before had to deal with: watershortage.. We've had huge problems with the water levels here (we are in the midst of the dryest period in China for over 50 years) which led to some crises (they've all been sorted out now). Karst and Paulien (the owners) have also left a couple of times, leaving us in charge. We were very curious how the staff would react to us in the absence of The owners and they really tested us but in the end all was well.
Unfortunately after two days of work, Marlinde fell ill. She couldn't keep anything in (even water) and had a pretty high fever. After trying some ginger tea (yuck) we asked the doctor (doctor Lilly) to stop by. She came by and after about 2 minutes marlinde was a human pincusion! Welcome to acupuncture! As sceptical as I am regarding alternative therapy, I must say that before the insertion of all those needles, Mar couldn't keep anything inside. As soon as dr Lilly was done with the acupuncture Mar felt better and didn't throw up once after.
The cultural differences are hilarious and sometimes frustrating. The Chinese assume that everyone speaks chinese (Mandarin) and are often surprised when you do your best to make them understand you have no fucking clue what they are saying.. When they finally get that you don't understand them, all they do is speak slower and louder. This is really very funny to experience, but unfortunately it doesn't really get you any further.. When there is still no progress they just get someone else to repeat what they just said in an even slower and louder manner.. They also eat Everything with chopsticks. One of the girls here had a birthday and there was one of those whipped creamy cakes which everybody started eating with their chopsticks.. how bizar. The worst part is the LOUD eating with open mouth. It doesn't have anything at all to do with sophistication or upbringing: everybody slurps and makes the most horrific noises when eating! Lunch and dinner is eaten together with Karst and Paulien and all the staff members. If you like Chinese food you'd be in heaven! We have about 6 or 7 different dishes each time and hardly ever eat the same. Marlinde has even finally gotten the hang of chopsticks (you'd think 9 months in Thailand would have sufficed). Luckily the spitting and burping is not as extreme as I had feared, spitting was outlawed because of SARS and the burping is not bad at all. Needless to say, just the other day one of the well-makers (we're having another well built because of the water shortage) burped in my face (not intentionally) which was pretty rank.. Another bizar difference is the manner in which the Chinese will take your picture. When we visited Yangshuo we made the mistake of sitting outside the main street - people would just stand 1 meter away from us and take 5 or 6 pictures!!
All in all China is absolutely terrific so far!! It’s really different to the rest of Asia, but really worth the visit (for all of you who are wondering where to spend your holidays).. Take care everyone and we’ll be in touch!
xx
Beer Diary:
As most of you will remember from our previous trip, we had a beer diary.. Unfortunately for the diary we are going to be in the same country for 6 months, so this means that there isn’t that much beer to comment on.. For this reason I have limited myself to just two beers so far: Liquan and Liquan Ice..
Liquan: 7,5: The local beer here is also referred to as Liq (pronounced “litch”). It’s a decent beer which tastes great after a hard days work. The taste is nothing to write home about but has a nice hoppyness to it and doesn’t get boring after two (this could have something to do with the fact that they come in 590 ml bottles)
Liquan Ice: 7,5: Marlinde prefers this one and I prefer Liquan (therefore we have comprimised and given both beers a 7,5). It is a lighter beer with a crispier taste and more bubbles. Not at all bad though.
-
09 November 2009 - 12:35
Ag:
Zo de eerste reactie!! Babes, wat een verhalen....jeetje wat een indrukken en Mar wat rot dat je zo ontzettend ziek bent geweest (had ik nog niet gemaild) hopelijk nu weer helemaal beter! Dankzij de accupunctuur.... hhhmmm Jullie hebben het maar gelijk super druk daar samen, maar het klinkt alsof alles wel 'under control' is, terecht! ;-)
Succes met de 'smakkers' en ik ben trots op jullie MacDonalds spotting work!!! EnJoy you two!
Kusje AG -
09 November 2009 - 12:40
Fabiano:
Vet hoor! Show me some pics !!!! ben trots op jullie...xx -
09 November 2009 - 12:47
Lianne:
Wow wat weer een indrukken! Hebben jullie geen 7/Eleven kunnen ontdekken? Echt een leuk verhaal, jullie gaan het helemaal redden daar! Geniet ervan! Dikke kus -
09 November 2009 - 12:54
Arch:
wauw!! wat een verhalen! super leuk om te lezen, jullie heel veel succes met alles, maar gaat vast lukken zo te lezen!!
dikke kussss -
09 November 2009 - 12:54
Kont:
Ha,
Ziet er leuk uit! Hebben jullie al wat foto's kunnen maken?
Zijn jullie aankomende zomer nog van plan om richting indo te gaan?
Veel plezier de komende tijd!
Jeff -
09 November 2009 - 13:09
De Ambtenaar:
dude, ik zag al "interim manager" staan op je linkedin dus een goeie carrieremove daar in china hahaha!!!!
Leuk om de verhalen weer te lezen, ben benieuwd naar de foto's van de interim manager die de zweep eroverheen haalt.
have fun! -
09 November 2009 - 13:11
De Ambtenaar:
ps. mooie acupunctuur foto mar mwoehahaha! -
09 November 2009 - 13:23
D2 The Nesh:
hey babe en co!! ooh wat geweldig!!!klinkt heeel leuk en ook heel apart....net zoals de raare dingen die je aan boord mee maakt maar dan tikkeltje vreemder maar wel lekker :P of leuk :P
de fotows zijnook echt super...btw als je skype heb ad me op funkydino31
nou babe kijk uit naar jullie volgende sessie...doe co de groeten van me...en hoop dat alles goed gaat. Dat zal vast wel want jullie zijn twee bikkels!
keep it up
dikke kus en knuf
dino! -
09 November 2009 - 14:30
The Old Spook:
Congratulations you two on elegant handling of what look like more than the usual dose of travel epics, culture shocks and in your face surprises. Keep up the good work. There must be bunches to learn and the photos are magnificent. We are thinking of you and sneaking looks at travel schedules. I think you should 'open a book' on the number of western friends who turn up on your doorstep before contract end. I will start with 19. Love you. XX -
09 November 2009 - 15:09
Ing:
Mar! Wat een verhalen en lekker met die naalden in je (wel beter dat het geholpen heeft!) Haha, ga voortaan ook maar naar de chinees op de Zwart Jan! Succes met Ayi 1 t/m 20! Ben trots op jullie!
-
09 November 2009 - 15:21
Geeske:
Heerlijk, heerlijk, heerlijk..... Heel veel succes daar en hou ons op de hoogte!!!
Dikke kus!!! -
09 November 2009 - 15:22
AG:
ps. VET die foto's... super... enneeh lekker Mar die naalden: Welcome to China! ;-) -
09 November 2009 - 15:38
Tahnee:
Hey daar! leuk om jullie zo te kunnen volgen, de verhalen zijn al goed! Ik wil jullie heel veel succes wensen, gaat helemaal goed komen met jullie.. gaaf hoor!! x Tahnee -
09 November 2009 - 18:09
Pien:
Scheetjes,
Wat leuk om jullie verhaal te lezen, whahahaha...boeren uitblazen in je gezicht...kom niet meer bij!
Maar wat superrielekst dat alles aan jullie verwachtingen voldoet!
Lekker knallen en bikkelen en dan komt alles helemaal goed, dat hoor ik al!
Enne Mar, die naalden staan je goed man, hihi...;-)
Hele dikke x voor jullie! -
09 November 2009 - 18:36
Samantha:
In 1 woord...super! Wat een gave foto's ook! En wat een verhaal! Ik ben nu al weer benieuwd naar je volgende verhaal! Bij arke gaat alles nog steeds ze gangetje, eind november weer naar de dominicaanse dus mag niet klagen:) Succes en veel plzier! Kusje sam -
09 November 2009 - 22:56
Nik:
Super leuke foto's en die verlichting van de rivier want een beleving daar zeg. Jullie die daar als reus en reuzin rond lopen. In een woord geweldig verhaal. Die naalden ja wat moet ik daarvan zeggen en vinden...echt balen maar het heeft je blijkbaar wel weer geholpen, gelukkig dat je zo'n lieve zorgzame luverd hebt. Komt je paps jullie nog opzoeken?
Luitjes geniet er allemaal van...ik wacht op een volgend verslag.
oh ja nog een dikke kus van mn moeder.
Liefs Nik en de mannen. -
09 November 2009 - 23:40
Wendy And Geoff:
Hi Guys
Great to hear from you and to see you are having a great time as usual.Kelly and I were in hong Kong last week and went to China for the day for business and that was crazy enough for me...At least you,re closer to Australia again now if you feel like a 9 hr flight getaway!
Love and kisses
Wendy and Geoff -
10 November 2009 - 10:32
Jill:
Sounds like you guys are having an amazing time so far... And I believe the burping, Mark, is karma for all those years of rank smelly ones you let loose in other peoples´ (mainly mine) faces!
I miss you guys.
LOve love love xx sis -
10 November 2009 - 13:15
Evita:
Hi Moppies,
heerlijk dat jullie het zo naar je zin hebben. Wel even wennen hoor met die chinese cultuur. Ik denk niet dat ik het overleefd had, haha. Heb wel erg hard gelachen om jullie verhalen. Hier gaat alles lekker!
Dikke kus -
11 November 2009 - 12:15
Kimmie:
Holaaaaaaah! Wat geweldig om jullie verhalen te lezen en de foto's te zien; jullie maken het wel allemaal mee zeg, wow!Ik heb inmiddels een andere baan per 1 dec :-) ik ga aan de slag als relatiemanager bij LinQ, erg veel zin in en nu druk met afronden op huidige werk.Fijn dat je weer beter bent!Ik hou jullie in de gaten, super leuk iig om op de hoogte te blijven!Dikke kus -
12 November 2009 - 14:28
Velli En Lookert:
Wat geweldig om jullie verhalen en foto's te zien!
thank Mar voor je mail, nog geen tijd gehad om terug te mailen want hier in Suriname gaat alles niet zo snel! Tempo Doeloe ole!
Jaja Thailand IPBen ging niet werken, dus Curacao en Suriname it is!
Bier is Parbo bier oftewel een Djogo. Een houtige smaak met een rode afdronk... ik waardeer het op een ruime 7.8
Morgen op zoek naar mijn roots in paramaribo. have fun! liefs -
15 November 2009 - 21:32
Manon:
het chicka, (en co)
echt super leuk om jullie verhalen en avondturen te lezen!
genietze! xx -
21 November 2009 - 13:01
Daf!:
Hii sorry voor mn late reactie...had wat problemen met mailtje openen in hospital en toen is het een beetje verwaarloosd...sorry!! Gave foto's zeg...wat is het daar mooi zeg! Mn hart gaat er sneller van kloppen! Ik wil ook! Enorm wennen zeker he...maar lijkt alsof jullie het al een helemaal onder de knie hebben! Have fun! Mis jullie! Dikke kus...daf! -
11 December 2009 - 18:55
Hettie:
Dag Marlinde en Co.
Wat een geweldige foto s, lijkt me een hele belevenis in China te zijn. Geniet van alles groetjes Hettie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
