Indo Odyssey

FOR ENGLISH SCROLL DOWN

Selamat siang!!

De emails stromen inmiddels binnen met de vraag of we nog leven dus hier maar weer onze nieuwste avonturen op een rijtje. We hadden jullie ergens achter gelaten in de Philippijnen waar we zelf nog steeds niet over op kunnen houden. Onze reis werd vervolgd richting Borneo vanwaar daaruit we een aantal Indonesische eilanden op zijn kop hebben gezet.

Maar laten we beginnen met Borneo. De main reason waarom we naar Borneo zijn gegaan zijn natuurlijk de Oerang Oetans. Borneo is 1 van de twee plekken ter wereld waar je ze in het wild kunt vinden dus we hadden een duidelijke missie deze keer. K(L)ota Kinabalu hebben we zo snel mogelijk de rug toegekeerd. We hebben in redelijk wat shitholen gezeten de afgelopen tijd, maar ik geloof dat K.K de kroon spant.

Onze eerste stop zou een Urang Utan Rehabilitation Centre worden om alvast een beetje op te warmen. Deze sanctuary is er 1 van de vier ter wereld wat op zich al een biertje waard is. Zieke Oerang Oetans of weesjes worden hier heengebracht als ze worden gevonden en in het centrum worden ze dan weer opgelapt. Het centrum ligt midden in de jungle en er zijn 4 platvormen waar ze worden gevoed. Elk platform is een stukje verder de jungle in zodat ze elke keer een stukje stoerder worden en een platform verder kunnen pakken om een paar overheerlijke bananen en melk te verorberen. Urang Utans zijn net als ons (wist je dat we 96 procent dezelfde genen hebben) dus na een tijdje vinden ze het mooi geweest en hebben ze geen hulp meer nodig en swingen ze zo de diepe jungle weer in. De enige keren dat je gezonde Oerang Oetans is het centre zult zien als kersverse moeders hun nieuwe kroost komen showen. Het is dus fantastisch en heel heel zeldzaam om ze van zo dichtbij in het 'wild' te zien. Die bewegingen, die gezichtsuitdrukkingen.. het is net alsof je naar jezelf aan het kijken bent.. We konden geen genoeg van ze krijgen dus zijn we twee keer naar de rakkers wezen kijken.

Na deze ervaring waren we hooked en zijn we meteen doorgereisd naar de Kinabatangan River om 3 dagen door de jungle te trekken op zoek naar nog meer Oerang Oetans. Gedurende deze 3 dagen hebben we een aantal day en night treks gedaan en een paar boottripjes op de rivier. Op een gegeven moment waren we een nachttrek aan het doen toen we stuitte op een giftige kikker. Met de camera hing ik er ongeveer op toen ik de andere mensen hoorde gillen! Met 1 hand greep ik naar mijn nek omdat ik daar iets voelde glibberen en ja hoor.. een 10 cm grote tijger bloedzuiger! Met 4 man stonden ze om me heen te meppen en de paniekeren (inclusief myself, dat kan ik jou vertellen). De gids stond al een paar minuten geirriteerd te zuchten 100 meter verderop zwaaiend met zijn bus Off (muggen spray). Met 1 spray off trok de leech zich terug en was ik bevrijd en wat bloed lichter. Needless to say dat de kikker hem inmiddels gesmeerd was. Moraal van het verhaal is toch wel dat de oerlelijke grote leechsokken die we hadden gekocht niet garant staan.

De volgende dag dan toch maar weer op zoek naar de Oerang Oetans. De eerste twee dagen hadden we geen geluk, maar dag 3 was het raak. Eerst een moeder met haar kind en daarna een joekel van een kerel. Dat was toch maar weer een kippenvel moment. Wat eigenlijk even leuk was waren de zogenaamde Proboscis Monkey's oftewel de neusaap. We zullen een foto erbij gooien, want deze apen zijn geniaal. Hoe groter de neus hoe aantrekkelijker (Roger & Co zouden de vrouwen van zich af moeten slaan) en de neuzen vliegen alle kanten op als ze zich bewegen. Naast al deze apen hebben we natuurljk nog veel meer wildlife gezien waar ik jullie nu maar even niet mee ga vervelen. Verder zijn we nog gaan kayaken met zijn 2-en omdat de rest een siesta hield en toen we dachten dat we iets in de bush zagen sprong Co de kayak alweer uit. Al gauw zakte hij tot zijn middel in de modder. Ik kan je vertellen dat het een aardig paniek momentje opleverde. Je weet niet tot hoever je doorzakt en als je dan toch kopje onder gaat ben je mooi de pijp uit. In de lodge was het ook niet altijd even veilig. Op een nacht hadden we een beest ter grote van een varken in onze kamer die door een backpack heen had geknauwd (op zoek naar Orio's, op zich best geniaal).

Anyway, de jungle van Borneo was brilliant en het was weer tijd het vliegtuig naar good old Bali te nemen. Maar eerst moesten we op het vliegveld komen. Voorbereid als altijd hadden we geen bus geboekt en schenen ze allemaal vol te zitten. Toch weer een paniek momentje. De rit was minstens acht uur en de volgende ochtend zou onze vlucht gaan. Er zat niets anders op dan te gaan liften. Met al mijn liefde had ik een mooi liftbordje in elkaar gezet en daar stond ik dan. Door onze eerdere lift ervaringen bleek het altijd dat ik beter aan de weg kon gaan staan, maar in een overwegend islamitisch land ging dat toch niet van harte. Uiteindelijk hebben we toch een lift weten te versieren van 4 gezellige mannen die voor de overheid werkte. Ze gaven voorlichting in kleinere dorpen en 2 van de 4 spraken voortreffelijk engels. Het bleek dat de 4 mannen helemaal geen haast hadden om naar huis te gaan omdat hun 4 vrouwen daar op hun aan het wachten waren met een aantal to-do lijstjes dus ze besloten dat ze ons het 1 en ander van de omgeving zouden laten zien. Allereerst namen ze ons mee naar een zogenaamde vis massage. Het was echt gieren en brullen om met 4 clowns in die rivier te zitten, ze transformeerden meteen in een paar kids en waren met man en macht bezig de vissen (die ons overigens masseerden door ons kleine zuigzoentjes te geven) te vangen.. misschien voor de lunch, je weet het nooit. Vervolgens hebben ze ons meegenomen naar hotsprings, Mount Kinabalu en een paar lokale restaurantjes waar ze uiteraard de bestellingen deden.. yammie! Om half 11 uur 's avonds kwamen we uitgeteld aan in een hostel waar ze ons hadden afgezet. Een dag die begon met de bijbehorende stress werd 1 van de mooiste dagen van de afgelopen tijd!

De volgende dag hadden we een vlucht naar Bali staan. Aangekomen op de airport bleek dat de vlucht een uurtje vertraging had, 1 uur werden er 2 en 2 uur werden er 6! En de airport van Klota Kinabalu is nou niet bepaald schiphol. Maar dankzij deze vertraging kwamen we in gesprek met een paar gezellige Groningse dames Geeske & Lianne genaamd waar het liefde op het eerste gezicht mee was. Dankzij deze vertraging zat arme Co dus ook 2 weken tussen de vrouwen en ik was in mijn nopjes omdat ik weer een over vrouwen zaken kon praten. Lian had zelfs blush bij zich waarvan ik inmiddels was vergeten hoe je dat opsmeerde! Op Bali aangekomen bleek dat onze vlucht niet was doorgegeven (levensgevaarlijk al vraag je het mij) en was er niemand aanwezig om onze visums te regelen. Lian en ik gaven er inmiddels de brij aan en regelde dat we een tukje mochten doen in de detention room (kan even niet op het NL woord komen, maar het kamertje met tralies waar ze foute figuren in opsluiten). Het was inmiddels 4 uur 's ochtends en het zag er niet naar uit dat er iemand naar de airport zou komen om ons paspoort te stempelen. Maar het geluk was met ons, want nog geen uur later (ik zat inmiddels onder de bulten van ik denk vlooien) stonden we dan toch buiten..

Bali, what can I say. De derde was weer even heerlijk als de voorgaande keren. Lian & Guus vonde het natuurlijk heerlijk dat ze 2 prive gidsen hadden. Helaas ook tot de conclusie gekomen dat er redelijk wat is veranderd.. Dreamland is zo goed als weg..(Suus? heeft jou vader daar iets meer te maken?!). Ons favoriete hotel nog steeds favoriet.. zelfs nu het ontbijt maar met 1 ei is, in plaats van 2! Maar na 4 of 5 dagen moesten we toch echt door. Dit keer hadden we onze zinnen gezet op andere eilanden.

Onze eerste stop zouden de Gili eilanden worden. Lian & Guus hadden besloten dat ze met ons mee gingen en ik kan vrij kort over de Gili's zijn. We hebben daar 8 dagen gezeten en alleen maar gechilld! Noem het hoe je wilt, maar we hadden het geloof ik echt even nodig. Onze dagen waren vrijwel allemaal hetzelfde. We stonden op, we kregen ontbijt in ons hutje geserveerd, we liepen naar een strandtent met van die chill kussens, we gingen lezen, we gingen snorkelen, daarna lunchen, toen een biertje, douchen, filmpje kijken, lekker happen en Gin & Tonics drinken van 50 eurocent! Ja je hoort het goed.. Het was echt heerlijk, maar na die 8 dagen was het mooi geweest en waren we klaar voor het volgende deel van de reis. Dit keer zonder de jolige barvrouwen..

Een 4 dagen/4 nachten boot trip met uiteindelijke bestemming Flores! Het zou een zeilboot worden, maar toen we aankwamen bleek al snel dat we dat zeilen iets te letterlijk hadden genomen. We hebben geloof ik 20 minuten gezeild (met de motor aan) en dat was maar goed ook, want het doek bleek een soort picknick kleed te zijn. Op de foto's zie je wat voor zeepkist het was.. Er waren geen hutten aan boord dus iedereen (18 man) sliep op het dek. Het eerste uur zit je je alleen maar af te vragen hoe dat in zijn werk gaat.. 22 man (incl. crew) op 20 vierkante meter 4 dagen lang.. Maar het werkte en het was reuze gezellig! Slapen is er in zijn geheel niet van gekomen. Iedereen had een soort tafelkleed waar je op sliep van een meter lang dus als je ging liggen lag je of met je tenen in iemands gezicht of nog erger.. andersom! Soms voeren we de hele nacht door op extreem ruige zee dus iedereen slikte zich suf aan primatour! De mensen die beneden sliepen werden 's nachts gewoon nat van het water dat over de reling kwam.. De nachten waren redelijk adrenaline voer. De dagen daarentegen waren paradijselijk. De omgeving waar we door heen kwamen was onbeschrijvelijk en een paar keer per dag gingen we snorkelen op afgelegen plekken.

Een van de voornaamste reden om deze trip te boeken was toch wel dat we naar Komodo en Rinca zouden gaan. De enige eilanden waar de dodelijk gevaarlijke Komodo dragons leven. Jullie kennen vast wel het beroemde verhaal van de Zwitser die in slaap was gevallen op Komodo.. alleen zijn hoed en bril zijn ooit teruggevonden. Nog steeds worden er jaarlijks locals opgegeten door deze gigantische dragons. Ze hoeven maar 1 keer te bijten en je legt al langzaam het loodje. De dragons hebben namelijk 60 verschillende bacterien in hun mond, zeg maar een cocktail. Als ze bijvoorbeeld een buffel aanvallen bijten ze hem 1 keer en wachten een paar weken tot hij dood neervalt. Ik zou een slechte dragon zijn, zoveel geduld voor een hapje vlees?! Ik had mezelf natuurlijk weer in een gevaarlijke situatie geplaatst. Ik zat na de hike door Komodo even uit te rusten bij het ontvangst centrum toen er ineens een dragon op behoorlijke snelheid op me af kwam lopen. De gids in paniek, ik in paniek.. Uiteindelijk moest ik gewoon rustig weglopen (wat best lastig is met een hartslag van 250).

Het was een fantatische trip met leuke mensen, teveel Bintang, geen slaap en teveel rijst.. Nu waren we dan eindelijk op Flores. We kwamen aan in Labuanbajo waar we meteen een duiktrip hadden geboekt om in Komodo National Park te duiken. Er komen daar behoorlijk wat Manta Rays voor en ook wij hadden geluk. Tussen 2 duiken door toen we aan het snorkelen waren kwam er een joekel van 3,5 meter langs! Echt fantastisch mooi, maar helaas niet bij te houden. De duiken zelf waren subliem, dit keer een stuk of 8 haaien gezien en Co lijkt nu bijna te zijn genezen van zijn haaien fobie.

Met het lokale tranport op naar de andere kant van Flores om de Lakes van Kelimutu te zien. Maar eerst zouden we 2 dagen in het midden van Flores blijven om wat traditionele villages te bezoeken. Het klinkt fout en toeristisch, maar dat was het niet. We hadden een fantastische gids gevonden ergens op straat en hij heeft ons meegenomen naar zijn eigen huis waar zijn vrouw en schoonmoeder een overheerlijke lunch voor ons hadden klaargemaakt en verder zijn we naar 3 villages gegaan waar de meeste toeristen niet komen (die gaan allemaal naar dezelfde village). Hij heeft letterlijk alles uitgelegd en een toer van een paar uur draaide uit op een toer van 13 uur. 's avonds had hij ons en zijn 3 kinderen meegenomen naar hotsprings waar we onze eerste warme douche in tijden hebben gehad!

Na de villages dus door richting Kelimutu. De zogenaamde highway in Flores is 1 van de wegen met de meeste haarspelbochten ter wereld! Gemiddeld waren er minstens 5 mensen aan het overgeven in de bus. Alsof het allemaal nog niet erg genoeg was reden we ook nog een kat aan. Aan de manier waarop ze hier geiten en varkens op het dak binden (levend aan hun poten) zou je denken dat ze niet diervriendelijk zijn, maar nee hoor.. de chauffer trok aan zijn handrem en we moesten 40 minuten wachten omdat de chauffeur de kat moest begraven in zijn eigen shirt.. Het schijnt een traditioneel ritueel te zijn en ik vind het toch wel fantastisch!

De lakes van Kelimutu waren gigantisch mooi. Het zijn er 3 en ze hebben allemaal een andere kleur. De turks blauwe was toch wel mijn favoriet. Dankzij de lonely planet waren wij de enige toeristen.. De lonely planet zegt namelijk dat je met zonsopgang moest gaan, maar de locals bescheurden het toen ze dat hoorde.. Ten eerste zie je de kleuren dan niet goed en ten tweede is het zo bewolkt dat je nog geluk moet hebben om ze te zien! Wij hadden een motorbike gehuurd en op ons gemakje rond 12 uur naar de lakes gereden..

Na Kelimutu werd het tijd om onze grootste angst onder ogen te komen.. Een Merpati vlucht naar Bali! Lieve mensen, google maar niet het aantal ongelukken dat deze reuze betrouwbare maatschappij al op zijn naam heeft staan! Soms moet je keuzes maken en weer 35 uur op boot ging er bij ons even niet in!

Na een paar dagen shoppen op Bali (Pat & Jim, er komen weer 2 pakketjes van 15 kilo aan) vliegen we vanmiddag dan toch weer door naar Kuala Lumpur. Na een paar dagen Perhentians is het dan eindelijk tijd om Suusje op te zoeken in Phuket! Can't wait!

We'll keep in touch,

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX



Hello everyone!!

Recently we have started receiving inquiries into our physical health(as in: are you still alive?) so we thought it might be time to place something on our blog again as it has been 5 weeks since our last message.

We have been having a ball here in Indonesia and we have managed to combine relaxing endeavors with some excellent adventures.. After leaving Manila, we flew to Kota Kinabalu in Sabah, Borneo.. We expected the place to be desolate, but instead it was absolutely packed with tourists.. Unfortunately we had arrived right in the middle of the high season (it was bound to happen one fine day right?) and that combined with the fact that the whole of Sabah had a weeks holiday only added to the chaos.

We were quick to get the hell out of Kota Kinabalu and made our way down south for the real reason we had come to Borneo: Orang Utans!! Yes, one of two places in the world where one can find them in the wild!! Our first destination was a place called Sepilok where we wanted to visit the Sepilok Orang Utan Center. This place is a huge protected area where Orang Utans are rehabilitated back into the wild. The animals are in various stages of 'wildness' from a couple who are fed by hand to Orang Utans who come to designated feeding platforms every day to feast on the free handouts, to Orang Utans who are completely wild and are rarely ever seen. The experience was wicked and we visited the place twice to see these magnificent animals. Much has been written about how their expressions are very human-like and every word is true!! It is so entertaining to watch them play together and eat.

After having completely fallen in love with these creatures we were hooked and we wanted to properly see them in the wild, so we traveled to a small place on the Kinabatangan river where we would spend a number of days trekking through the jungle (day and night treks) and we would also take riverboats along the river to spot some of the many animals that Borneo has to offer. This was nothing short of spectacular! We saw crocodiles, Gibbons, kingfishers, Macaques, rinocerous Hornbills (those birds with the huge beaks - sort of like toucans.. same same but different), otters, gigantic monitor lizards, eagles, and the other thing Borneo is famous for: the proboscis monkey.. These monkeys are really funny looking with really big noses. In fact the larger the nose, the more attractive they are to the females (dad, you and I would make a killing if we had been proboscis monkeys ;-)).. And last but definitely not least: Orang Utans!! They are extremely rare, and were told beforehand that there was no guarantee whatsoever that we would see them, so we were absolutely chuffed to see them!! At night we would go trekking through the jungle looking for other animals too. At one point we also went kayakking (just the two of us) and I got out of the kayak onto the shore to have a look at something when I got stuck in some mud. Now, this mud acted sort of like quicksand, only not so quick but before I knew it I was up over my knees in really heavy sticky mud.. Needless to say, Marlinde had to help me out of my predicament by throwing me my paddle and I made it back to the kayak in one piece.. This place was really wild, at one point we had something (we do not know what it was.. we think either a monitor lizard the size of a golden retriever or a rat of similar size) in our room. Something was nibbling at somebody's bag. We couldn't figure out what it was, but it was BIG.. There was no pitter-patter in the dark, like you might expect, but instead this heavy stomping. When I jumped down off the bunk to turn on the light and discover what the hell was making all this noise we saw that whatever it was had chewed right trough our roommate's bag and stolen half a package of Oreo cookies.. The bastard (good taste though).

Unfortunately we had a plane to catch and so we made our way back to civilization and were busy trying to organize transportation back to Kota Kinabalu (KK) when we were informed that there were no buses left due to the fact that all of Sabah was returning back to KK because the national holiday had come to an end (this was Sunday morning). We were in the south of Sabah at this point and had a plane to catch the next day. We had no choice but to start hitchhiking and luckily we got picked up by a group of government officials who were on their way back to KK from the country where they had been doing something (we never really figured out what, mostly due to the communications gap). Anyway, these guys were really friendly and offered to take us in their van. They had a whole day planned along the way due to the fact that they weren't in the mood to arrive early because their wives apparently had a huge list of chores that needed attending to. Thy took us to a place in Ranau where you can have a fish massage. There is this river where buttloads of fish congregate and sort of 'bite' you (they have no teeth). We also visited Mount Kinabalu national park and went to the Poring Hot Springs. For lunch and diner, we ate at these really local places where they had the best food!! After a long day they dropped us off at some hostel and we fell asleep absolutely knackered.

Our next destination was Bali. We were delayed for a really, really long time.. In the process of waiting we ran into two really cool Dutch girls and subsequently spent the next two weeks with them.. So the plane was delayed for about 6 hours, then we arrive in Denpasar and the airport had not been expecting us and therefore there was nobody waiting for us so we could not get our visa and get into the country.. They told us we would have to wait until the guy who handled the visas would wake up because they had tried calling him, but he had turned off his phone. Mar by this point was so tired that she slept on the bed of the airport detention room.. This place was so disgusting that even the cockroaches had died in there. She and Lianne (one of the Dutch girls) were beyond caring though and within a minute were out stone cold.. after a couple of hours though, we were allowed through customs (they had eventually contacted our visa man) and made our way to Kuta. Good old Bali.. As most of you know we absolutely love Bali and it was wonderful to be back. We headed straight for AP Inn (anybody going to Kuta look no further - it is by far the best value for money hotel in the town) and got a few hours sleep before heading off into the night.. What I love about Bali is the fact that you can be in Kuta, which many describe as hell on earth. Kuta is filled with drunken Aussies and other questionable people, but if you rent a motorbike you only have to drive for about 20 minutes and you have left all the mayhem and are surrounded by rice fields and temples.

We spent a few days getting drunk with Geeske and Lianne (the Dutch girls) and visited some other places as well. It was funny to see how some things have not changed at all (AP Inn, Bounty's, Uluwatu etc) while other things have succumb to the inevitable.. The prime example was Dreamland. Dreamland used to be one of the nicest places on earth (seriously). This little stretch of sand had about 4 restaurant/surfboard rental/cheap place to stay/bar entities along the little beach and that was it.. Nothing else. Hardly anybody ever went there and it was absolutely beautiful. We had heard rumours from other travelers over the last few months saying that it was no longer the dreamland of old and we can now officially concur. The place has been bought up and is quickly becoming very up-scale. The 4 little places along the beach were gone and there was nothing much except for construction going on, a real bummer. Nevertheless, we had a ball on Bali and our next destination was the Gili Islands off of Lombok. Lianne and Geeske also went there so that made it a lot of fun too.

We arrived on Gili Trawangan after a harrowing journey (13 hours of public ferries, and various forms of local transport) and subsequently spent our days reading, eating, snorkeling and sleeping. Nothing more and nothing less. A typical day would start with a banana pancake, followed by a 2 minute walk to the beach where we would lie down and read. Every once in a while we would putter off and go snorkeling. The coral was not that terrific, but there were so many turtles around, you would typically see one almost every time you went snorkeling, at one point I saw two swimming towards eachother and sort of 'saying hello' (it kinda looked like what dogs do: you know sniffing eachother's arse) and then I turn around and there's another one staring at me!! good times, good times..
After a relaxing bit of snorkeling we would have lunch on the beach and after the sun was gone we would head to one of the bars where they would have movies on a big screen. Drinks to cap the evening and the next day we would start all over again.. nice

We said goodbye to the two Dutch girls who were heading back to Bali and got ready for our next adventure: a 4 day/4 night boat ride to Flores. Bart had recommended this one company, but apparently just after he had taken this boat they decided to double(!!) the price. (Bertus nu was Perama opeens 2.400.000 i.p.v. 1.200.000 Rupiah op het deck!!) So we decided to take a slightly less reliable one.. The boat trip to Flores turned out to be one of the highlight of our entire trip!! We took the boat from Lombok and over the course of 4 days we stopped off at loads of islands to snorkel and relax on the beach. The views were unreal, stopping in bays surrounded by volcanic landscapes, fishing while the sun set and flying foxes flew above (the fishing was not a real success: all I caught was a starfish and that doesn't really count because it wrapped itself around my line and quickly let go once I had pulled it out of the water). But the real highlight of the trip was Komodo and Rinca island. These are the only two islands in the world where the famous Komodo Dragon lives in the wild. We hiked on both these islands and saw some pretty fucking huge dragons (including one on Rinca that the guides told us was one of the biggest ones on the island - they had named him 'big daddy'). Needless to say Marlinde, the darling, had a stressful moment with one of them when we were back at the base camp after the trek and she was sitting on some stairs when a Komodo Dragon came right up to her before heading off. This stressed the guide the fuck out, because they are the alpha predator on the island and therefore have no enemies or fear of humans. Dragons have something like 60 types of deadly bacteria in their mouths, so if you are bitten, you are up shit creek without a paddle..

Having left the boat behind we had arrived on the island of Flores. The island is stunning, wild landscapes, little tourism (of which it seems 90% is Dutch tourism) and loads of things to see. We started off in Labuanbajo in the west of Flores where we headed back to the Komodo National Park to dive. Diving off of Flores was supposed to be amazing and there was a chance of seeing Manta rays at this time of season. So we set off and did a couple of dives in the national park (Batu Bolong and Batawa Besar and snorkelling Manta reef). The dives were amazing and we saw shitloads of white tip reef sharks and other animals including a fucking huge manta ray!!

From Labuanbajo we headed to Bajawa. There is one road that goes from west to east in Flores. It is seriously the windiest (as in lots of curves, not the wind blowing) road you will ever com across!! Just about every ride we took on this road, somebody got sick (always a local). Most times there were goats and chickens on the bus: chickens down below with the rest of us and the goats tied to the roof. At one point the bus hit and killed a cat and we all had to get out whilst the driver did some ritual burial to prevent him getting bad luck. We finally arrived in Bajawa which is a cosy little town overlooking a picture perfect volcano and it is surrounded by loads of traditional villages where the people still live as they did many, many years ago.. So we visited these villages and after that we headed off to Moni, a little village near Kelimutu National Park. Kelimutu is a group of three volcamic lakes which have distinct colours due to the algae which inhabit them. Nobody knows how yet, but they also change colour every once in a while.. When we visited them, the colours were brown turquoise and black.. Really cool!! Another funny thing was that apparently the Lonely Planet guidebook says that you should go in the morning at sunrise to get a spectacular view.. We spoke to some locals there and they laughed at us.. They did not understand why all the tourists always went up in the morning when the sun was not yet on the lakes and the entire area was surrounded in clouds. So we decided to go in the late morning instead.. We arrive there and we litterally ran in to two people (who were on their way back down). We had the entire place to ourselves!! The funny thing is that we spoke to some people who had gotten up at 4 in the morning and apparently the shadows covered three quarters of the lakes, which did not do very much for the colours..

From Kelimutu we made our way to Maumere on top of a bus.. Yes on top.. There was no more room in the bus, so we had to improvise: we were ushered up onto the bus and were sat next to three goats and two chickens. The views were amazing and before we knew it we had arrived and got on one of the wold's most notorious airlines: Merpati and flew back to Bali. In Bali we did some more sightseeing and shopping and relaxing (fresh water showers!! yippie) and now we are getting ready to leave for Kuala Lumpur..

Anyway, I hope everyone is doing well and we will be in touch again soon.. The trip is slowly but surely coming to an end (less than two more months to go), but before we are home we will have a couple more blogs to share with you.. For the time being we are off to the Perhentain Islands and after that we are visiting Suus in Thailand, keep well everyone!!

xx

p.s. Bertus!! Auwe (letterlijk haha) lul!! Ga je proberen te bellen op vrijdag, maar weet niet of het gaat lukken dus bij deze alvast een geweldige 30ste verjaardag!! Happy birthday dude!! 30 aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa don't do anything I wouldn't do mwuhahaha.. Something tells me you're gona have one of your 3-day hangovers.. I know I will once I turn 30.. veel plezier dude

p.p.s. mom and dad: this might be ancient news, but I saw a book yesterday titled 'word freak' and it's all about professional scabble players. You have probably already read the book, but just in case thought I'd let you know of its existence..

p.p.p.s. Can you fucking believe Ado? How sweet is that?! Third place!! (top of the league last week). Don't know how long it's gona last but I'm enjoying it while I can..

p.p.p.p.s. Isn't it typical that the only Muslim country we will be traveling in during our 10 months away happens to coincide with the entire month of Ramadan. Not the perfect timing if I say so myself.. Sometimes just getting a meal was difficult: all the shops were closed..


Beer diary:

Malaysia

Wonderfull and beautiful country.. No beer.. boo..

Indonesia

There are actually a small number of Indonesian beers (Anker, Bali Hai), but the people who know me will understand (and probably have predicted) that there is only one beer that will feature in this month's beer diary....

BINTANG: 10.. Yes people you are not mistaken. The one.. the only.. An honest-to-god, unadulterated, flawless "ten point zero". This stuff is what beer drinkers spend years trying to find, the 'holy grail of beer'. Yes my friends, Bintang has it all: the wonderfully hoppy smell, the rich yet crisp texture, the subtle notes, the frighteningly impecable taste, chilled to perfection, right amount of bubbles and the aftertaste only leads one to yearn for more. I could go on for ages talking about 'my precious', but all I can really say is: do yourself a favour and find out for yourself..